Een 'intelligente lock-down' was ons lot en de gevolgen duren minstens de hele zomer, misschien zelfs tot het einde van het jaar. Inmiddels vertonen heel veel mensen 'coronamoeheid': ze denken dat het hun niet overkomt, vinden de maatregelen maar onzin, slaan het nieuws over de ic-aantallen en dodencijfers over en doen gewoon hun ding. In zijn persconferentie heeft Rutte 'het nieuwe normaal van de 'anderhalve-meter-samenleving' afgekondigd. Dat betekent meer dan een plexiglasschermpje in de winkel of op straat met een boogje om iedereen heen lopen. Met name de plaatsen waar we met elkaar zingen zijn gevaarlijk volgens de statistiek en de wetenschappers: je haalt diep adem, waardoor het rondzwevende virus dieper binnenkomt en door het vibreren van je stembanden komen de mogelijk besmettelijke druppels in grote hoeveelheden de ruimte in.

Het betekent dat we voorlopig niet meer mogen zingen in de kerk, het voetbalstadion, in het koor of in de kroeg. Concerten en feesten, zoals Boulevard Outdoor en de Wiezo, zijn natuurlijk ook van de baan. Zelfs volgend jaar zie ik die niet terugkeren. Kerkdiensten en sportwedstrijden met publiek wel? Ik betwijfel het. En dat is dan het 'nieuwe normaal'? Voor mij echt niet en ik denk voor de meeste lezers. Ik mis gewoon de gezellige dingen, de slingers die het samenleven de moeite waard maken. Waar de individualisering de afgelopen decennia al verontrustende vormen heeft aangenomen, wordt dat door het 'nieuwe normaal' nog eens versterkt tot ongezonde proporties. FaceTime, Teams en Zoom kunnen dat niet goedmaken. Ik mis de gezellige verjaardagen, recepties, koffiedrinken na de dienst, concerten en toneeluitvoeringen, een hug en een zoen bij bij felicitatie of condoleance; ik mis de gezamenlijke vreugde van koningsdag en de gedeelde triestheid van de dodenherdenking; en zelfs de 'saaie'  vergaderingen en 'eindeloze' overleggen. 

De samenleving waar we nu indenderen is steeds meer een alleenleving. We moeten voorkomen dat we hieraan gaan wennen en gaan accepteren dat de sociale factor uit de samenleving wordt verdreven. Ik ga dat niet normaal vinden. Dat noem ik het 'nieuwe niet-normaal' of liever nog de 'tijdelijke maatregelen'.

Kees van Dorth - Steunfractie ChristenUnie