Tja, en dan sta je hier na ruim 11 jaar, ter afronding van het raadslidmaatschap, voor de laatste keer in deze zaal. Mooie woorden en complimenten zijn gesproken, waarvoor dank. ik wil jullie allen, collega raadsleden, college en ambtenaren bedanken voor de prettige samenwerking in afgelopen jaren. En laat ik ook niet vergeten de inwoners te bedanken die keer op keer hun vertrouwen in mij of de ChristenUnie hebben uitgesproken. Natuurlijk ook mijn thuisfront, die mij heel wat dagdelen en avonden heeft moeten missen vanwege politieke bijeenkomsten. Hoewel dat de laatste maanden veel minder was door het digitale vergaderen.
Ik heb ontzettend veel mogen leren van het raadswerk en alles wat daar bij komt kijken en kan die kennis en ervaring goed gebruiken bij mijn verdere ambitie, waar het nu tijd voor is.
Want in achterliggende coronaperiode ben ik, net als velen, gaan nadenken over mijn toekomstperspectief. Ik ben een EVC traject ingegaan en ik wil na de zomer graag een studie oppakken waarmee ik mij verder kan gaan bekwamen als jeugd- en gezinsprofessional. Het werk als gezinshuisouder is pittig, maar ook heel dankbaar. Om een goede balans te houden tussen dit werk, de studie en de nodige ontspanning moest er een knoop doorgehakt worden.
Die knoop, het raadslidmaatschap was geen eenvoudige keuze. In de afgelopen weken heb ik natuurlijk nagedacht over de afgelopen jaren en of ik ook waar heb kunnen maken waar ik op hoopte? Ik ben de politiek ingegaan om idealen te verwezenlijken en om een verschil te kunnen maken. Daarmee heb ik een bijdrage mogen leveren aan heel veel besluiten. De een wat algemeen, de ander juist heel waardevol voor Wierden. Soms waren dat ook pijnlijke besluiten, zoals de forse bezuinigingen in 2013. Ik was getuige van de voorbereiding en decentralisatie van het Sociaal Domein naar de gemeente, van de lange aanloop naar de omgevingswet en veranderende bestuursprocessen. Maar ook van inwoner geluk, omdat ze langgekoesterde woonwensen in vervulling zagen gaan, of van inwoner frustratie omdat ze zich niet goed genoeg gehoord voelden.
Het was mij een voorrecht om voorzitter van de commissie grondgebied te mogen zijn, deze raadsperiode. Ook dat was bijzonder leerzaam en leuk! Het samenspel tussen raadsfracties en de verantwoordelijkheid voor de besluitvorming blijven boeiend. Als een van de 19 die de inwoners mogen vertegenwoordigen in deze raad, voelde ik mij bevoorrecht, maar ook verantwoordelijk. Zoveel bevlogen mensen, zoveel inspirerende ontmoetingen, zoveel unieke vragen, verrassende oplossingen en nieuwe wijsheden. Koester dat voorrecht!
Achter de schermen blijf ik nog wel betrokken bij het werk van de fractie. Voor wat betreft mijn zetel in deze raadszaal is het de beurt aan Jan Oene Krist. Jan Oene heeft al een paar jaar mee kunnen draaien als commissielid. Met een gerust hart maak ik plaats voor hem.

Ook wil ik Kees en Jan Willem bedanken voor de samenwerking in de afgelopen jaren. We waren goed op elkaar ingespeeld, zo goed zelfs dat Kees ter compensatie naar Hoge Hexel is verhuisd, zodat onze fractie daar een raadslid behoudt😉!
Dank ook aan Walter en Herman voor jullie ondersteuning. Ik licht jullie eruit, omdat jullie als griffiers vaak onopgemerkt blijven, maar onmisbaar zijn.
Tot slot wil ik u allen hier nogmaals bedanken voor onze samenwerking. Natuurlijk ga ik jullie en deze arena hier missen. Maar ik blijf jullie volgen. En vergeet niet; we mogen politiek verschillend, maar het verschil, juist voor onze kwetsbare inwoners, maken jullie samen. Over een paar minuten gaat de vergadering over tot de orde van de dag, een nieuwe naam bij dezelfde stoel. Niemand is onmisbaar en dat is maar goed ook.
Ik wens jullie allen God’s Zegen op jullie werk en besluitvorming. Het ga jullie goed!
Vriendelijke Groet,
Riet Eshuis-Egberts